Nieuws:

Toegang krijgen tot meer boards op het forum --> Ledengroepen

Hoofdmenu

Robert Francis Kennedy

Gestart door Iwan, 24 november 2008, 01:09:33

Vorige topic - Volgende topic

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

Iwan



'There are those who look at things the way they are, and ask why...
I dream of things that never were, and ask why not?'



Robert "Bobby" Francis Kennedy
¤ 20 november 1925    † 6 juni 1968



Robert 'Bobby' Francis Kennedy was een Amerikaans jurist, correspondent voor de Boston Post,
Minister van Justitie, Senator voor New York en presidentskandidaat voor de democratische partij.
Hij het zevende van de negen kinderen van Rose Fitzgerald en Joseph P. Kennedy Sr. en een broer van
de 35ste Amerikaanse President, John Kennedy. Van alle Kennedy's was Robert de meest katholieke
en hij was van zijn jeugd af aan doordrongen geweest van een vast besef van goed en fout en wie vrienden waren
en wie als vijanden moesten worden beschouwd. Pas laat in zijn leven kwam het begrip voor zwarten,
hispanic en andere, niet Ierse, minderheden. Gedurende de jaren 50 was Robert Kennedy nog een trouw
pleitbezorger geweest van de communistenjager Joe McCartney.

Nadat in 1961 zijn broer, John F. Kennedy, beëdigd werd als de 35ste president van de Verenigde Staten,
benoemde deze hem tot Minister van Justitie in zijn kabinet. In zijn functie als minister van justitie
trad Robert Kennedy daadkrachtig op tegen de Amerikaanse maffia. Door zijn keiharde opstelling tegen de maffia
maakte hij binnen die organisatie veel vijanden, de maffia voelde zich verraden door de Kennedy's
omdat zij John F. Kennedy hadden gesteund toen deze zich kandidaat stelde voor het presidentschap
en hem aan zijn overwinning hadden geholpen. Naast zijn functie als Minister van Justitie vervulde hij
de taak van naaste adviseur van zijn broer, de president, speelde hij een hoofdrol in de Cuba-crisis
en werkte hij nauw samen met zijn broer tijdens de invasie van de Varkensbaai.

De moord op zijn broer was een keerpunt in het leven van
Robert Kennedy. Hij werd getormenteerd door de vraag
of zijn agressieve vervolging van de maffia had bijgedragen
aan de dood van zijn broer. Robert Kennedy bleef na
de moord op zijn broer minister onder de nieuwe president
Lyndon B. Johnson, ondanks hun wederzijdse antipathie.
Toen zijn hoop op de kandidatuur voor het vicepresidentschap
ijdel bleek, verliet hij de regering en stelde zich in 1964
kandidaat als senator voor New York. Hij won de verkiezing
van zijn tegenkandidaat Kenneth Keating en was van 1965
tot 1968 senator van New York. Al op het Democratische
Partijcongres van 1964 was gebleken hoe populair
Robert Kennedy was. Hij kon zijn toespraak daar pas beginnen
na een twintig minuten durende orkaan van gejuich, die hijzelf
zag als een eerbetoon aan zijn in november 1963 vermoorde broer.
Toch aarzelde Robert Kennedy in zijn laatste jaar als senator
of hij het aandurfde om tegen president Johnson aan te treden
en zich beschikbaar te stellen voor de democratische kandidatuur
voor het hoogste ambt. Pas toen Eugene McCarthy de president in New Hamsphire onderuit haalde en Johnson, gekweld door
de alles overheersende Vietnam oorlog, zich terugtrok, stapte Kennedy in het ontstane vacuüm en stelde hij zich kandidaat.

Toen Robert Kennedy zich kandidaat stelde voor de democratische
kandidatuur voor het witte huis was hij niet meer de traditionele,
tamelijk behoudende politicus die als minister van Justitie in de
regering van zijn broer rassenonlusten tot elke prijs wilde voorkomen.
Het rijkeluiszoontje dat Martin Luther King maar een lastpak vond
en zich altijd zorgen maakte over de politieke gevolgen van de
burgerrechtenbeweging, werd een pleitbezorger van de armen
en achtergestelden. In 1968 was Robert Kennedy een man
met een missie geworden.Tegen deze tijd had Robert Kennedy,
zo lijkt het, een doodswens. Hij daagde uit, zoals hij dat altijd
had gedaan, maar nu was het menens. Slecht weinig andere
politici hadden het gedurfd om op de dag van de moord op
Martin Luther King de getto van Indianapolis in te gaan om
de mensen toe te spreken en tot kalmte te manen. In Indianapolis
bleef het rustig in die nacht, wat van de rest van het land
niet gezegt kon worden. Door zijn kordate optreden en omdat hij
bereid was om naar ze te luisteren en met ze te praten,
verwierf hij zich een plaatsje in de harten van de zwarten van Amerika. In de getto's werd hij nadien, letterlijk, op handen gedragen.

Kennedy wist zelf niet zo goed wat hij moest doen met de emoties die hij in het hele land losmaakte. Hij begon te twijfelen
of het niet groter dan hemzelf was geworden, of hij alle beloftes die men aan hem verbond wel zou kunnen inlossen als hij
eenmaal de president van de Verenigde Staten zou zijn. Maar hij moest voort, het was sterker dan hemzelf.
Hij begon krankzinnige risico's te nemen, overal waar hij daarna rondreed probeerden mensen hem aan te raken,
de hand te schudden, toe te juichen. Zijn vooruitzichten om de Democratische kandidaat te worden leken zeer gunstig,
al bleef hij moeite houden om voldoende stemmen te winnen voor de nominatie, toen hij in een haastig geïmproviseerde
campagne de overwinning behaalde in de belangrijke voorverkiezing van Californië, na eerdere overwinningen in Indiana,
Nebraska en Zuid-Dakota. Kennedy moest Californië winnen, ander zou het over zijn. Op 5 juli behaalde hij die overwinning,
hij kon er precies een kwartier van genieten.

                           

In de vroege ochtend van 5 juni, na zijn overwinning in California, gaf Robert Kennedy een toespraak voor zijn supporters
in de balzaal van het Ambassador Hotel, in Los Angeles. Na zijn toesprak verliet Robert Kennedy, anders dan geplanned,
de zaal via de dienstingang zodat hij het personeel in de keuken kon bedanken en hun de hand kon schudden. Volgens de
officiële lezing dook, terwijl Robert Kennedy onderweg was naar de keuken, plotseling de Palestijn Sirhan Sirhan voor hem op,
schreeuwde; "Kennedy, you son of a bitch.", en vuurde enkele schoten op hem af. Een bewaker trok hem snel achterwaarts,
maar kon niet voorkomen dat Kennedy werd geraakt: eenmaal in zijn achterhoofd en tweemaal in zijn oksel. Robert Kennedy
zakte in elkaar op de grond terwijl Sirhan Sirhan overmeesterd werd. De laatste woorden van senator Kennedy waren;
"Is everyone else all right?" gevolgt door "Is it bad?" "Please, don't. Don't lift me."

Robert Kennedy overleed de volgende dag in het ziekenhuis. Op 9 juni werd hij begraven
in de St. Patrick's Cathedral. Zijn stoffelijk overschot werd later van New York naar Washington overgebracht met
een speciale trein, de RFK funeral train. Langs heel het traject vormden aanhangers erehagen.


Op 3 maart 1969 bekende Sirhan Kennedy te hebben vermoord.
Nog voor de moord, die plaatsvond toen Kennedy aan de achteruitgang van
Hotel "Ambassador" te Los Angeles het personeel de hand schudde, schreef hij
onder andere in zijn dagboek: "Robert F. Kennedy moet neergeschoten worden
op uiterlijk 5 juni 1968.
" Direct na de moord meende hij er zich niets meer
van te herinneren, en beweerde hij dat hij onder hypnose was geweest.

Net als bij de moord op president John F. Kennedy doen ook inzake de moord
op diens broer Robert tal van complottheorieën  de ronde, mede naar aanleiding
van in de balzaal gemaakte foto's waarop agenten te zien zijn van de CIA,
die in 1961 betrokken waren bij de mislukte anti-communistische Invasie in de
Varkensbaai op Cuba. Verder klopte de positie van Sirhan in de balzaal
(tegenover de senator, op enige meters afstand) niet met de inslag van het
dodelijke schot in Kennedy's achterhoofd (afgevuurd vanaf ongeveer 5 centimeter).
In een andere theorie wordt de vraag opgeworpen, hoe er 11 kogels uit een pistool   
met een magazijn voor maximaal 8 kogels konden komen, en waarvan het slechts
met 6 gevuld zou zijn?
Sirhan werd ter dood veroordeeld, maar zijn straf werd omgezet in levenslang, nadat de doodstraf in 1972 door het
Hooggerechthof van Californië niet-constitutioneel werd verklaard. Theoretisch kan hij voorwaardelijk worden vrijgelaten,
maar zijn aanvraag is (in maart 2006) al 13 keer afgewezen. Vrijlating of heropening van zijn proces worden
dan ook niet  verwacht, ondanks de herhaalde roep om een nieuw onderzoek naar de moord op Kennedy en de rol
van Sirhan daarin. Sirhan zit zijn levenslange straf uit in de gevangenis van Corcoran in Californië.


Met de dood van Robert Francis Kennedy kwam er een abrupt einde
aan de droom van de wederopstanding van Camelot en bleef
Robert Francis Kennedy voor eeuwig de belofte voor wat had kunnen zijn.



'There's no question about it.....
In the next 40 years a Negro can achieve the same position that my brother has.
We have tried to make progress and we are making progress.
We are not going to accept the status quo.'

Robert F. Kennedy, Washington Post, May 27, 1968

Speech Robert Kennedy
Speech; On the Mindless Menace of Violence

http://www.youtube.com/v/qzyyyNpyWHI?version=3&hl=nl_NL&rel=0
"Ik ben graag de enige die praat;
het spaart tijd en voorkomt argumenten."

Iwan



Citaat van: AD.nl
'Tweede moordenaar Robert Kennedy'

De Amerikaanse politicus Robert F. Kennedy werd in 1968 niet door één persoon, maar door twee mensen vermoord.
Er was een tweede schutter, die altijd spoorloos is gebleven. Dat zegt een ooggetuige van de moord, Nina Rhodes-Hughes.
Zij stond destijds naast Kennedy.

Rhodes-Hughes beweert dat de toedracht van de moord in de doofpot is gestopt. 'Wat naar buiten moet komen,
is dat er rechts van mij nog een schutter was
', zei ze in een interview dat nieuwszender CNN maandag uitzond.
Dat er een tweede schutter was, zou ze destijds ook hebben gezegd tegen de rechercheurs die de moord onderzochten.
Die zouden haar verklaring echter hebben genegeerd.

Robert Kennedy werd op 5 juni 1968 neergeschoten in een hotel in Los Angeles. Een dag later bezweek hij aan zijn verwondingen.
Kennedy wilde de Democratische kandidaat bij de presidentsverkiezingen van dat jaar worden.
Bijna 5 jaar eerder was zijn oudere broer, president John F. Kennedy, ook doodgeschoten.

De nu 68-jarige Jordaniër Sirhan Sirhan is als enige veroordeeld voor de moord op Robert Kennedy. Hij kreeg in 1972 levenslang.
Sirhan wil dat hij wordt vrijgelaten of dat er een nieuw proces komt. Een rechtbank in Los Angeles neemt daar binnenkort een besluit over.
"Ik ben graag de enige die praat;
het spaart tijd en voorkomt argumenten."