Iwaanidee

Life-Style => Kind en Opvoeding => Topic gestart door: Iwan op 18 oktober 2011, 17:49:06

Titel: Liegen en Jokken ... hoe ga je ermee om?
Bericht door: Iwan op 18 oktober 2011, 17:49:06
Op een bepaald moment breekt er een fase aan dat je kind het liegen/jokken heeft ontdekt.
Hoe gaan/zouden jullie hiermee om (gaan)?
Titel: Re: Liegen en Jokken ... hoe ga je ermee om?
Bericht door: Iwan op 18 oktober 2011, 17:56:57
Als het over iets kleins zoals bv over tandenpoetsen gaat, als het kind wat ouder is.
Wanneer ik vraagt of hij/zij zijn tandjes gepoetst heeft, hij/zij houd vol dat hij/zij dat gedaan heeft,
maar ik zou weten dat het niet zo is dan zou ik de volgende keer gaan kijken of hij/zij de tandjes
wel gepoest heeft door er bv bij te gaan staan.
Titel: Re: Liegen en Jokken ... hoe ga je ermee om?
Bericht door: Lejah op 18 oktober 2011, 18:33:27
Ik vind dat erg leeftijdsafhankelijk.
Bij een peuter/kleuter is het heel wat anders, dat is meestal vanuit fantasie en dat vind ik niet zo erg. Originele verhaaltjes verdienen ook een beloning, maar ik probeer wel duidelijk te maken dat het dan een verhaaltje is.
Als ze ouder zijn, of ze liegen bewust, dan wordt het anders.

Zoals in het tandenpoetsverhaal:
Dat heb ik met mijn oudste meegemaakt. Ik ben daar streng in. Ik vind dat een kind nog niet verantwoordelijk gesteld kan worden voor de gevolgen, een kind mist het overzicht van de konsekwenties. Aldoor als oudste volgens mij loog, controleerde ik het bij de 2e x. Als dan bleek dat hij loog, dan stelde ik dat hij te klein was om zelf zijn tanden te poetsen en dan deed ik het zelf en oh jongen wat had hij daar een hekel aan! Eigen schuld.

Als hij nu met 15 jaar liegt en ik kom er achter, nou dan is het echt foute boel hoor!
Hij hoeft mij heus niet alles te vertellen, maar liegen doet hij maar bij zijn vriendjes, niet bij zijn moeder. Maar ik moet zeggen dat op het huiswerk na, ik weinig te klagen heb.

Mijn jongste is autistisch, hij kan niet echt liegen.
Titel: Re: Liegen en Jokken ... hoe ga je ermee om?
Bericht door: carola op 4 november 2011, 22:34:00
ligt er aan waar het omgaat, vaak komen kinderen wel naar je toe uiteindelijk of je merkt het ook wel aan je kind