Iwaanidee

80 dagen in de kelder van Dutroux.
Sabine Dardenne vertelt.

Sabine Dardenne, Ik was twaalf en fietste naar school.
Uitgever: Safraan Amsterdam.
ISBN: 9789049999995
Prijs: €17,50


Al vanaf het begin interesseerde ik mij voor de zaak van Dutroux.
Hoe kon iemand nu meisjes zo behandelen?
Hoe zou het met de kleine Sabine gaan?
Heeft ze er psychisch letsel aan overgehouden?

Deze dingen vroeg ik mij steeds af als ik weer iets hoorde over de zaak van Dutroux of Michelle Martin.
Vorige week hoorde ik weer wat op het nieuws en mijn interesse was weer gewekt. Toen ik tijdens het shoppen
het boek van Sabine Dardenne 'Ik was twaalf en fietste naar schoo'l zag kon ik het dan ook niet laten liggen.

Vanaf de eerste pagina was ik verkocht.
Het is ook niet voor niets dat ik binnen twee avonden het 221 pagina's tellende boek uithad. Ik kon niet stoppen....
In de pauze op mijn werk heb ik stiekem nog verder gelezen en weer kon ik niet stoppen met lezen. En zo ging dat door.
Totdat ik 's avonds het boek tot mijn spijt uit had.

Het boek vertelt het verhaal van Sabine Dardenne die op twaalfjarige leeftijd wordt ontvoerd door crimineel Marc Dutroux.
Ze vertelt hoe ze heeft weten te overleven en hoe Dutroux haar in zijn macht kreeg. Na gelezen te hebben wat voor vreselijks
deze tiener heeft meegemaakt, wordt ook het proces nog beschreven. Waarin duidelijk naar voren komt dat Sabine erg sterk is
geworden van alles wat Dutroux haar heeft aangedaan.

Het boek is zo mooi, omdat je je er helemaal in mee kunt leven. Ik voelde me Sabine en terwijl ik aan het lezen was,
kwam het ook vaak voor dat de tranen over mijn wangen gleden. Vooral de brief die Sabine naar haar moeder schreef
heeft mij ontroerd. Daarin heeft ze niets gezegd over wat de 'klootzak' haar allemaal aandeed, in heel het boek praat ze
niet over de verschrikkelijke verkrachtingen die heeft ondergaan. Maar door haar gevoel in het boek te leggen, overmeestert het.
Je hebt het gevoel echt naar Sabine te luisteren.

Aantrekkelijk vind ik ook, dat het boek je aan het denken zet. Je gaat over de maatschappij nadenken, wordt bijna bang
dat jouw zoon of dochter dit ook gaat overkomen. Voor mij is literatuur een boek dat je aan het denken zet. Een boek dat je uit hebt
en weer wil lezen om te kijken of je nu nieuwe dingen en nieuwe gedachten erbij krijgt. Dat heeft Sabine bij mij laten gebeuren.

Ook al is het de realiteit, toch is het moeilijk voor te stellen. Het boek geeft je de kans om in te zien dat je ook sterk
uit een ontvoering kunt komen. Het had voor Sabine niet langer moeten duren. Dan was ze gek geworden. Ze vroeg
om een vriendinnetje en heeft deze uiteindelijk gehad. Wanneer ze dit niet had gedaan en Dutroux niet gezien zou zijn,
had ze het waarschijnlijk niet overleefd.

Ik raad Ik was twaalf en fietste naar school aan aan alle mensen die zich geïnteresseerd hebben voor de zaak over Dutroux.
Het is een zwaar boek en het is verstandig er eerst over na te denken voor je het gaat lezen. Het laat zien hoe een psychopaat
te werk kan gaan. En dat maakt het erg heftig.

Dit boek heb ik hier thuis ook liggen en ben er nog steeds in bezig.

Ik heb dat boek ook gelezen en had het ook in een mum van tijd uit.
Je leeft er zo in mee dat het soms lijkt of je het zelf bent.

volgens mij hebben wij dat boek ook maar heb het nog niet gelezen

Ik wil deze ook nog heel graag gaan lezen!

Boek had ik in no time uit!
Goed boek overigens!   :tU:

Sabine schrijft echt in dagboekvorm en dat zorgde ervoor dat ik bleef lezen.

Ik denk niet dat ik het zou kunnen lezen; het zou iets te pijnlijke herinneringen naar boven halen, vrees ik...

ik heb m al n paar keer  gelezen en staat nog steeds in de boekenkast.

goed boek!!!