Einde der Tijden; Met een knal, een zucht of een scherpe zeis

[Iwan]

De wereld vergaat vast een keer. De vraag is hoe.
Tien mogelijkheden op een rijtje.

De planeet gaat leven
Leven hoeft niet gebaseerd te zijn op koolstof; ook silicium is geschikt en overal aanwezig.
Misschien delen we de planeet met een andere, nog onontdekte levensvorm,
opperde de Australische astronoom Paul Davies vorig jaar. Rottig wordt het alleen
als dat leven zich opeens openbaart. Je krijgt dan de situatie dat onze planeet letterlijk tot leven komt.
Het is de vraag wat de aarde dan met zes-en-een-half miljard menselijke beestjes op zijn huid doet.....

Iemand zet ons uit
De plek die wij 'werkelijkheid' noemen, lijkt verdacht veel op een computersimulatie.
Zo zijn de natuurwetten precies goed 'afgesteld' om leven mogelijk te maken
en is het vreemd dat we maar drie dimensies bewonen, terwijl er volgens de natuurkunde
veel meer dimensies mogelijk zijn. Misschien is onze realiteit wel een uiterst geavanceerd spelletje
Sims of Civilization, bedacht door een buitenheelals wezen. Je moet er niet aan denken
dat zo'n wezen de computer uitschakelt.

Dood door schone energie
Er is een energiebron die gratis is, volmaakt schoon en onbeperkt aanwezig.
In een perfect vacuüm duiken er namelijk voortdurend onzichtbaar kleine deeltjes op.
Die deeltjes heffen elkaar vrijwel direct weer op. Maar het zal je maar lukken om er eentje
weg te snaaien. Aangezien materie en energie volgens Einstein in essentie hetzelfde zijn,
heb je dan energie geoogst uit het niets. Eén probleempje is er wel.
Volgens sommige berekeningen kan er al bij de eerste de beste poging een kettingreactie ontstaan,
waardoor de aarde, het zonnestelsel en misschien wel de hele Melkweg ontploffen.

tiuretcha tpool djit eD
Goed gezien: de tijd loopt achteruit. Zou zomaar kunnen, denkt onder meer
de Amerikaanse fysicus Larry Schulman. Over een paar miljard jaar zou het heelal
ophouden met uitdijen en kleiner gaan worden. De klok gaat dan misschien achteruit lopen.
We zouden nog eenmaal mogen leven, van achteren naar voren, en dan is het begin.

Dood aan de man
Het menselijke Y-chromosoom, dat van een mens een man maakt, staat op het punt te bezwijken.
De ziekte is voorlopig alleen nog maar bij sommige dieren waargenomen,
maar de Britse geneticus Bryan Sykes denkt dat ook de mens hem onder de leden heeft.
Je krijgt dan een wereld waar gaandeweg steeds minder mannen en steeds meer vrouwen leven.
Tot de laatste, uitgeputte man het licht mag uitdoen.

Waar gaat dat heen?
Een zwart gat kan onze planeetbaan verstoren. Dan vliegen we, hup, het ijskoude heelal in
om daar in de ijzige duisternis een akelige ruimtedood te sterven. Geen zon is geen leven,
zo simpel ligt het. En het vervelende is dat je zo'n zwart gat niet ziet aankomen.
Zwarte gaten zijn namelijk nogal, ehm, zwart. Misschien vandaag nog.

Sorry, foutje!
Over zwarte gaten gesproken: het is denkbaar dat onze geleerden er eentje opwekken
in een deeltjesversneller. De geleerden zelf zeggen dat zo'n zwart gat instabiel hoort te zijn,
maar de ervaring leert dat ze er wel eens naast zitten. Volgens de berekeningen
zou de aarde dan in een oogwenk worden samengeperst tot een frummeltje van negen millimeter groot.

Demografische krimp
Volgens cijfers die demografen van de VN in 2003 publiceerden, gaat de bevolkingsteller
over een tijdje steil omlaag. Dat komt omdat we te weinig kinderen krijgen.
Na een paar eeuwen kan dat ertoe leiden dat de planeet ontvolkt raakt en dat de mens verdwijnt.

We worden De Borg
We zijn hard op weg te veranderen in 'cyborgs': mensachtigen die hun lijf hebben verrijkt
met technologie. Wat we nu doen met contactlenzen en pillen, doen we straks
met geavanceerde hersenimplantaten die ons zenuwstelsel met internet verbinden,
voorspellen computertheoretici. Je moet alleen geen last krijgen van hackers.
Die zouden op een dag de hele mensheid tot slaaf kunnen maken.
Net als De Borg uit Star Trek: we worden dan willoze bio-marionetten.

De zee laat een scheet
Op en onder de zeebodem ligt een soort tijdbom: een onvoorstelbare hoeveelheid methaangas,
opgesloten in ijs. Warm de zee iets teveel op, dan smelt het ijs en komt het gas vrij,
lieten onder meer onderzoekers van de VU zien. Het is dan geen goed idee om op het strand
een sigaret op te steken. Maar ook zonder dat: reken op gigantische vuurstormen
en onvoorstelbare tsunami's. De een na laatste keer dat de zee een scheet liet vliegen,
veroorzaakte dat een massaal uitsterven; de laatste keer kreeg Schotland een tsunami
van enkele honderden meters hoog over zich heen.

De goden vinden het welletjes
Als de geschriften die een goddelijk ingrijpen aan het einde der tijden voorspellen gelijk hebben,
zijn we (afhankelijk van de godsdienst die u aanhangt) verzekerd van een spannend
en bijzonder kleurrijk einde der tijden, met monsters, engelen, vuurzuilen, blazoenstoten
en meer van dat bovennatuurlijk gedoe. De leukste apocalyps is die van de hindoes:
daarbij maak je mee hoe een bovennatuurlijke ridder genaamd Kalki ons één voor één het hoofd afhakt.
Zelfs voor een goddelijk wezen nog een hele klus.






^©depers.nl

[Tyz]

Opzich wel grappig... alleen de laatste klopt niet helemaal. Kalki is de redder van de mensheid en euhm.. red ons :p
Dan breekt er weer een ander youga aan. Kheb een mattie die hindoestaan is 

[DonWoozy]

tja we zullen zien he.....

[Iwan]

Mijn persoonlijke favoriet, omdat ik die het meest interessant vind, is het inkrimpen van het heelal
of het 'scheuren' van het heelal, waardoor we worden opgeslokt door een zwart gat
of het exploderen van het heelal, nieuwe oerknal, omdat het uitdijen van het heelal een kritiekpunt
heeft bereikt en niet meer verder kan uitdijen. Ik vraag me alleen wel of hoe het zal vlak voor het kritiekpunt.
Immers het heelal dijt steeds sneller uit waardoor de tijd ook steeds sneller zou moeten gaan en hoe zal dat zijn
voor een levend wezen dat op dat moment leeft, zal zijn/haar leven geheel plaatsvinden in een microseconde?
En hoe zal zijn/ haar tijdsbesef zijn, zal die microseconden voor hem/haar 100 jaar lijken?