De mens van nature goed of slecht?

[Iwan]

Er is zoveel ellende in de wereld doordat mensen elkaar van alles aandoen (oorlog, moord enz).
Soms hoor je weer in het nieuws over een vader/moeder die zijn/haar gezin wat aan heeft gedaan.
Is de mens van nature Goed of Slecht en waar blijkt dat uit of waarom vind jij dat?

[Kim]

Ik denk dat de mens van nature goed EN slecht is. De omgeving maakt dat wat je bent en of je nu opgroeid
in de Bijlmer of in Wasseneer.....je zult altijd woede en liefde kennen. Het enige verschil is dat men andere grenzen
heeft. Meneer A wordt al boos als zijn vrouw met een ander staat te praten, terwijl meneer B pas door het lint gaat
als hij zijn vrouw op heterdaad betrapt.

[Dity]

Een mens is van nature in mijn ogen goed als het net geboren is.
Want wat heeft een baby nu voor slechts in de zin, behalve zijn/haar ouders snachts uit de slaap houden

Maar naar mate ze ouder worden en meer van de wereld zien, dus de slechte dingen die er ook zijn, zullen ze zich daar naar gaan aanpassen.

De een blijft op zich een goed mens, de ander zal de slechte kant opgaan en weer een ander zal proberen de middenweg nemen.

[Iwan]

Ik denk dat de mens van nature goed is maar soms slechte dingen doet.
Zelfs als je kijkt naar de grootste dictators dan is het merendeel daarvan ooit begonnen als 'goed'.
De mens doet slechte dingen, maar de mens is niet slecht, al is de mens is toch wel een egoïstische wezen
dat voornamelijk handelt naar eigen voordeel.

[Lejah]

Ik denk dat de mens van nature goed is maar soms slechte dingen doet.

Ik denk precies het omgekeerde:
ik denk dat de mens van nature slecht is, maar soms goede dingen doet.

Als je kijkt naar welke weerzinwekkende dingen de mens in staat is, dan kan een mens eenvoudigweg niet goed zijn.

Ik denk dat het in een mens zit. Zelfs peuters en kleuters kunnen van zichzelf al onnoemlijk wreed zijn. Dan kan je zeggen dat zij de gevolgen van hun daden nog niet kunnen overzien en dat is natuurlijk zo. Maar ook volwassen geworden blijft die wreedheid aanwezig. Kijk maar naar zo'n martelshow, naar Nazi-Duitsland en meerdere dictaturen, maar ook naar religies, die vreedzaamheid  en liefde voor je naaste prediken, maar tegelijkertijd geen moeite hebben met oorlogen, al of niet heilige oorlogen enz enz. Of naar een simpel voorbeeld van hoe ga je met iemand om die niet aan het ideaalbeeld voldoet? Bijv je verbrande buur, je obese buur, je gehandicapte buur enz enz.

Van wie was de volgende stelling ook alweer?
Je ziet de kracht van een beschaving aan hoe het zijn zwakkeren behandelt.

[Iwan]

Ik denk dat de mens van nature goed is maar soms slechte dingen doet.

Ik denk precies het omgekeerde:
ik denk dat de mens van nature slecht is, maar soms goede dingen doet.

Als je kijkt naar welke weerzinwekkende dingen de mens in staat is, dan kan een mens eenvoudigweg niet goed zijn.

Ik denk dat het in een mens zit. Zelfs peuters en kleuters kunnen van zichzelf al onnoemlijk wreed zijn. Dan kan je zeggen dat zij de gevolgen van hun daden nog niet kunnen overzien en dat is natuurlijk zo. Maar ook volwassen geworden blijft die wreedheid aanwezig. Kijk maar naar zo'n martelshow, naar Nazi-Duitsland en meerdere dictaturen, maar ook naar religies, die vreedzaamheid  en liefde voor je naaste prediken, maar tegelijkertijd geen moeite hebben met oorlogen, al of niet heilige oorlogen enz enz. Of naar een simpel voorbeeld van hoe ga je met iemand om die niet aan het ideaalbeeld voldoet? Bijv je verbrande buur, je obese buur, je gehandicapte buur enz enz.

Van wie was de volgende stelling ook alweer?
Je ziet de kracht van een beschaving aan hoe het zijn zwakkeren behandelt.

De mens heeft een moraal, die weliswaar door de maatschappij/anderen word bepaald, maar desalniettemin weet de mens
wat goed is en wat slecht is. De mens, als soort, realiseert zich dat het iets slechts doet als het andere mensen vermoord.
Nu kan je dat natuurlijk ook zo uitleggen dat dat bewijst dat de mens juist slecht is omdat ze, hoewel ze weet dat ze iets
slechts doet het toch doet, maar het besef van de mens wat goed is en wat slecht is is voor mij een teken dat de mens goed
is van nature. De goedheid van de mens is weliswaar gecultiveerd, maar toch, ze is aanwezig, al zou je kunnen stellen dat
ook de goedheid uit de mens uiteindelijk ook maar een vorm van egoïsme is. De mens is goed voor zichzelf, immers als iemand
zich niet 'goed' gedraagt naar de meetlat van de cultuur waarin hij/zij leeft, dan wordt hij/zij buitengesloten uit die maatschappij.
En als een mens niet meer mee mag doen in de maatschappij wordt het moeilijker voor die mens om te overleven.