Nieuws:

Volg het Iwaanidee Forum op twitter voor de laatste nieuwtjes omtrend het forum.

Hoofdmenu

Kinderen en Huisdieren

Gestart door Iwan, 18 september 2011, 17:50:47

Vorige topic - Volgende topic

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

Kinderen die opgroeien zonder (huis)dieren missen iets in hun opvoeding.

Eens, ....
Oneens, ....
Anders, namelijk .....

Iwan



Citeer
Het huisdier : een waardevolle hulp bij het opgroeien

Tussen de geboorte en de leeftijd van drie jaar gaat het in de relatie tussen kind en dier om observeren en, vooral, elkaar aanraken.
Het dier kan de peuter helpen om stap voor stap in contact te komen met zijn directe omgeving door overal aan te komen
en het ertoe aan te zetten om daar op ontdekkingstocht te gaan. In dit stadium zijn kinderen in staat de meest uiteenlopende
en meest genuanceerde gevoelens gewaar te worden, alleen kunnen ze die weinig of niet uiten

Hun uitdrukkingen en taalbeheersing zijn nog beperkt tot wat gebrabbel. Vandaar dat ze, samen met hun dieren,
alles wat ze niet onder woorden kunnen brengen, gaan "uitbeelden". Door onze kleintjes gade te slaan wanneer ze
met hun dier spelen, kunnen wij dan ook beter begrijpen wat er in ze omgaat. Bovendien kan een huisdier voor een stuk
de angst wegnemen die de peuter doorstaat wanneer iemand die in de ogen van het kind belangrijk is, (even) weg is,
door het kind een vorm van geruststelling en continuïteit te bieden. Dieren mogen dan wel een gunstige invloed hebben
op de ontwikkeling van heel jonge kinderen, toch gaat het om een periode waarin de ouders bijzonder waakzaam én alert dienen te zijn.
Zo mogen we niet vergeten dat ieder kind (tussen achttien maanden en drie jaar) een fase van tegenwerking doormaakt.
Uw peuter stort zich op zijn dier, terwijl u het hem nog maar net verboden had! In dit stadium beseffen kinderen ook nog helemaal niet
dat ze iemand pijn kunnen doen. Daarom zal kleine Thomas niet begrijpen waarom hij gestraft wordt als hij Minou net de tuin
heeft ingejaagd: hij zal het de kat kwalijk nemen en hem de schuld geven van het incident.

Tussen z'n derde en z'n zevende wordt het kind met de werkelijkheid geconfronteerd. Het dier blijft een favoriete speelkameraad.
Nog steeds via het proces van aanraken, groeit er een zekere intimiteit tussen kind en dier, maar ontstaat er ook een soort van
(geheime) verstandhouding en gaat het kind het dier meer in vertrouwen nemen. In deze groeifase leert het kind ook dat hij sommige
van zijn spontane gedragingen moet bijsturen, dat hij zijn driften onder controle moet houden en deze moet kanaliseren.
Doet het kind dat niet dan dreigt het te worden afgewezen. Op die manier begrijpt het kind dat liefde wel eens niet voor altijd kan zijn,
dat liefde broos is en dat je liefde moet verdienen. Ook op dit vlak zorgt het dier – dat niet kan oordelen, laat staan veroordelen,
en dat voortdurend zichzelf blijft als het om genegenheid gaat – voor een zekere kalmte en geruststelling.

Tussen z'n achtste en twaalfde vindt het kind troost en steun bij z'n gezelschapsdier. Alhoewel het kind de zoentjes van pa en ma
ontgroeid lijkt te zijn, is het nog niet rijp genoeg om zich als puber in de liefde te storten en zoekt het zijn geborgenheid
in de liefde en genegenheid voor zijn huisdier.


Denk je dat het goed is voor (kleine) kinderen om wanneer ze opgroeien een huisdier in huis te hebben?
Waarom wel/Waarom niet?
Zou jij een huisdier aanschaffen of heb je een huisdier als je kinderen hebt of krijgt?
Of zou jij juist het huisdier de deur uitdoen als er een kindje op komst is?
"Ik ben graag de enige die praat;
het spaart tijd en voorkomt argumenten."

Iwan

Ik zou geen dier aanschaffen wanneer ik vader zou worden, maar zou mijn dieren, katten, ook niet wegdoen als ik kinderen zou krijgen.
Honden vind ik sowieso een beetje eng bij kinderen, zou doodsbang zijn dat de hond het kind zou bijten.
Als het kind wat ouder zou zijn, zou ik misschien (waarschijnlijk) wel een dier aanschaffen.....
"Ik ben graag de enige die praat;
het spaart tijd en voorkomt argumenten."

Kim

@ Iwan: Wat als blijkt dat je kindje allergisch is voor je katten?

Iwan



Citaat van: Kim op 18 september 2011, 18:45:42
@ Iwan: Wat als blijkt dat je kindje allergisch is voor je katten?
In dit geval gaan de katten natuurlijk wel weg.
"Ik ben graag de enige die praat;
het spaart tijd en voorkomt argumenten."

Lejah

Ik vind kinderen en huisdieren een hele goede combinatie. Kinderen kunne veel leren van huisdieren, mits ze goed begeleid worden. Kinderen kunnen emtioneel veel aan hun huisdieren hebben, mits ze goed begeleid worden. Veel valt en staat met hoe de ouders met de huisdieren omgaan en hun kinderen daarin begeleiden.
Ik denk dat huisdier-allergie helemaal niet zo vaak voorkomt bij kinderen. Kinderen zijn nu eenmaal vaak verkouden, zonder dat het aan de dieren ligt, maar veel ouders zien daarin vaak het excuus om een dier weg te doen omdat de verzorging hun gewoon teveel tijd kost naast de kinderen. De echte gavleln daargelaten natuurlijk.

Een huisdier en klein kind zou je nooit zonder begeleiding samen moeten laten, of het nu een hond, kat, papegaai, konijn of leguaan is.

Wij hadden al dieren voordat er kinderen kwamen, maar elk kind mag van ons zijn eigen huisdier hebben, mits ik in staat ben dat dier te verzorgen. Want, laten we eerlijk zijn, de kans is groot dat een kind na een maand zijn dier niet meer verzorgt en daar kan dat dier niets aan doen en dan moet de ouder dat wel kunnen overnemen. (dus helaas geen baardagaam voor oudste tot hij 16 is)

carola

nee waarom zouden ze wat missen, mijn oppaskindjes hebben ook geen huisdieren om zich heen die missen ook niks, en wij geven allebei niet zo om huisdieren