Che Guevara veertig jaar na zijn dood herdacht

[Iwan]

Aanhangers van Guevara herdenken hem in het Boliviaanse Vallegrande, waar hij werd gevangengenomen.
In Cuba wordt morgen vrijheidsstrijder Che Guevara herdacht met een plechtigheid bij zijn graf.
Fidel Castro zal er niet bij aanwezig zijn, maar vermoedelijk wel zijn plaatsvervanger en broer Raul Castro.
Ook in La Higuera, de Boliviaanse plaats waar hij werd vermoord, zijn geboorteland Argentinië, Venezuela
en Mexico wordt Guevara herdacht. Guevara zou dit jaar 79 zijn geworden.

Heroïsche figuur
Fidel Castro houdt staande dat Ernesto 'Che' Guevara veertig jaar gelden nooit gevangen zou zijn genomen
als zijn vuurwapen niet had geweigerd, maar de gepensioneerde Boliviaanse generaal die hem gevangennam,
Gary Prado, zegt dat Guevara in zijn laatste uren allerminst een heroïsche figuur was.

Prado herinnert zich dat Guevara, somber, ziek, hongerig, gekleed in lompen en alleen in de jungle,
gewoon zijn wapen liet vallen en zich overgaf. Hij zei: "Schiet niet, ik ben Che."
"Hij was niet de figuur van de heroïsche guerrillastrijder", aldus Prado. In tegenstelling tot de iconische rebel
die zijn aanhangers van hem maakten, was de man die Prada arresteerde 'geen man die terreur of zo zaaide,
maar gewoon een beklagenswaardig persoon'.

Het stemt Prado bitter dat Guevara vier decennia later wereldwijd zoveel aandacht krijgt.
Hij is boos dat de linkse Boliviaanse president Evo Morales van plan is Guevara te eren
en niet de 55 soldaten die bij de onderdrukking van de communistische revolutie in Bolivia sneuvelden.
Volgens Prado was de revolutie een buitenlandse invasie.

Castro
Castro schetst in het boek 100 Uur met Fidel van de Spaanse schrijver Ignacio Ramonet een heel ander
beeld van Guevara. "Doordat hij gewond was en geen wapen had konden zij hem aanhouden en meenemen
naar een plaatsje in de buurt , La Higuera", aldus Castro.
"De volgende dag, 9 oktober 1967, rond het middaguur, executeerden ze hem in koelen bloede."

Volgens Prado kwam het bevel om Guevara te vermoorden niet van de CIA-medewerkers die zich bij
zijn eenheid van zeventig manschappen hadden aangesloten, maar van de Boliviaanse president,
die een rechtszaak wilde voorkomen die Guevara in de gelegenheid zou hebben gesteld zijn opvattingen
te verspreiden.

Symbool
Het valt niet te ontkennen dat Guevara sindsdien wereldwijd is uitgegroeid tot hét symbool
van revolutionaire strijd. "Waarom dachten ze dat hij, als ze hem zouden vermoorden,
als strijder zou ophouden te bestaan?" vroeg Castro zich in 1997 af, toen de stoffelijke resten
van Che in Cuba werden bijgezet. "Vandaag de dag is hij overal aanwezig waar een rechtvaardige
zaak valt te verdedigen."

Degenen die Guevara persoonlijk kenden, herinneren zich hem als een complexe persoonlijkheid, die
bijzonder veeleisend was voor zowel zichzelf als anderen. "Hij deed altijd wat hij zei dat hij zou gaan doen",
zegt Alberto Granados, die in 1952 op een wrakkige motor met hem door Zuid-Amerika reisde.

Guevara's Cubaanse vijanden herinneren zich hem als een man van staal.
Nadat hij samen met de gebroeders Castro de macht had gegrepen, was het Guevara
die het toezicht hield op de militaire tribunalen en daaropvolgende executies van honderden militairen,
agenten en andere medewerkers van dictator Fulgencio Batista.




^©hln.be

[Iwan]

Ik hoorde vandaag op het journaal een vrouw Ché vergelijken met Christus,
de rillingen liepen mij werkelijk over de rug, Jesus heeft nooit de kelen van gevangenen doorgesneden
(Ché had er plezier in om regelmatig de kelen door te snijden voor gevangenen die aan het slapen waren)
en evenmin zijn 'volgelingen' de dood ingestuurd en gefusilleerd als ze trachtte zich van hem af te keren
terwijl toen zijn eigen moment om te sterven daar was zich meteen over te geven en om zijn leven te smeken.

Ik begrijp werkelijk niet dat mensen Ché aanbidden zoals tegenwoordig wordt gedaan,
zijn intenties in het begin waren wellicht goed en edel, maar toen hij eenmaal in de macht deelde
was hij net zo erg, zo niet erger, dan de dictator die hij daarvoor nog had bestreden en afgezet.
Ché adoreren als was het een held is in mijn ogen niets meer dan geschiedenisvervalsing.
De Castro's en Ché Guevara hebben met gewelddadige middelen vanaf het eerste moment
van de overwinning op 1 januari 1959 alle andere revolutionaire stromingen uitgeschakeld.
Zodat de alleenheerschappij voor hen overbleef.

De term vrijheidsstrijder verbinden aan een man als Ché, die hielp met de ondemocratiseren van Cuba
en het bloed van duizenden aan zijn handen had is een klap in het gezicht van de ware vrijheidsstrijders
op deze wereld. Het leven van Ché staat vol van oneervolheid, schendingen van mensenrechten
en koelbloedige moorden. Zijn doel was niets meer en minder dan de massa te onderwerpen
en te onderdrukken met een ijzeren grip en het verspreiden van ideologen over de wereld.

En snap de reacties van Castro al helemaal niet; hij was het die Ché naar Bolivia heeft gestuurd
om daar te sterven. Hij was het die Ché regelrecht de dood instuurde in Bolivia omdat hij hem liever kwijt was.

[TimT]

Che staat bij sommige mensen voor vrijheid. Zelf heb ik nooit zoveel met hem gehad. Ma heeft een poster van hem hangen op de wc, iedere keer als ik zeik dan kijk ik naar de grote vrijheidstrijder. Maar ik denk dat hij wel een hoopbrenger is voor veel mensen. En ik vind dat het erbij hoort bij mythes.
Ik zou zelf de mythe liever in stand zien gehouden, zodat mensen toch gewoon dat sprenkeltje hoop hebben stel dat ze leven onder slechte omstandigheden.

Maar ik vind het inderdaad van Castro een beetje schijnheiligheid dat hij doet alsof hij zijn vriend die heldendood gunde. Want Che in het kabinet van Castro toen in de tijd ging niet. Hij maakte te veel vijanden vertelt de geschiedenis en hij werd er enorm depressief. Dus Castro lag echt niet wakker toen hij in Bolivia de pijp uit ging. 

[Iwan]

Dat Ché voor veel mensen voor vrijheid staat is natuurlijk een feit, maar de mythe van Ché is niet gebaseerd op feiten, maar op propaganda en desinformatie. Zou zijn er natuurlijk ook mensen die Amerika, the land of the free and the home of the brave, als vrijheidssymbool zien, maar dat beeld is ook niet helemaal correct te noemen. En wat mij het meeste stoort is dat een zwijn als Ché, wellicht 1 van de meest meedogenloze en moordzuchtige personen van de 20ste eeuw, wel wordt herdacht maar zijn onschuldige slachtoffers, de politieke tegenstanders, daar word geen aandacht aan geschonken. Ché is voor mij een symbool voor onderdrukking en niet voor vrijheid.