Lichtflits uit kosmische middeleeuwen

[Iwan]

AMSTERDAM - Astronomen, onder wie de Amsterdamse hoogleraar Ralph Wijers, zijn op het verste object
in het heelal gestuit. Het is een zogenoemde gammaflits, een van de helderste en krachtigste explosies in
het universum. De gammaflits GRB 090423 deed zich 630 miljoen jaar na de oerknal voor, een periode die
wetenschappers ook wel de 'donkere middeleeuwen van het heelal' noemen.

De bevindingen van de groep astronomen staan donderdag in het toonaangevende wetenschappelijke tijdschrift Nature.

GRB (Gamma Ray Burst) 090423 werd op 23 april van dit jaar waargenomen door de Swift-satelliet van NASA.
De flits is het gevolg van een exploderende reuzenster. Astronomen noemen het verschijnsel ook wel een nagloeier.
Dat GRB 090423 alleen met infrarood was te zien, betekent dat de flits van zeer ver kwam, dus zeer oud is.
De ster explodeerde op het moment dat het heelal nog maar 5 procent van zijn huidige leeftijd had.

Dat het nog jonge heelal te boek staat als de kosmische donkere middeleeuwen, heeft te maken met de
samenstelling van het universum. Dat bestond uit een ondoordringbaar mengsel van elektronen, waterstof
en helium. Nadat het uv-licht van de eerste sterren het waterstofgas had geïoniseerd (het onttrekken van
een elektron uit een atoom) kreeg het heelal het karakter van de huidige intergalactische ruimte.

Een verre oude gammaflits is voor astronomen daarom van groot belang om meer te weten te komen
uit die vroege periode van het heelal, relatief kort na de oerknal.




^{Ã,©telegraaf.nl}

[Iwan]

Diep in het heelal zijn astronomen op het tot nu toe verst verwijderde object ooit gestoten.
Het gaat om een reuzenster die op een afstand van 13 miljard lichtjaar is ontploft, staat in
het jongste nummer van het Britse wetenschappelijke vakblad Nature. Het licht van de explosie
heeft er ongeveer even lang over gedaan als de kosmos oud is (13,7 mijard jaar) om ons te bereiken.
De ster was daarmee van de eerste in het universum en heeft zich verraden via een flits van gammastraling,
met name GRB 090423 op 23 april.

Licht
De ster was een van de eerste in het universum, en is al 630 miljoen jaar na de Oerknal zelf ontploft.
De explosie stamt uit een periode waarin een ondoordringbaar gordijn van waterstof en helium bijna
alle licht van sterren verhulde. Pas nadat het ultravioletlicht van de eerste sterren en sterrenstelsels
het waterstof had geïoniseerd, werd het heelal doorzichtig. Dat was zowat 800 tot 900 miljoen jaar
na de Big Bang. De ontdekking biedt zo een unieke blik op de prille jeugd van de kosmos.




^{Ã,©hln.be}

[Iwan]

Een internationale groep astronomen heeft een gigantische verzameling sterrenstelsels ontdekt
op 6,7 miljard lichtjaar van de aarde. De verzameling strekt zich uit over minstens 60 miljoen lichtjaar.
Het is de eerste observatie van zo'n grote structuur van sterrenstelsels in het verre heelal,
zo heeft de Europese Zuidelijke Sterrenwacht ESO in Amsterdam dinsdag bekendgemaakt.

Skelet
Sterrenstelsels vormen groepen en clusters. Samen vormen zij zogenoemde filamenten,
enorme draadachtige structuren die als het ware het 'skelet' van het heelal vormen.
Hoe de filamenten precies zijn ontstaan is nog niet duidelijk. Tot nu toe waren dergelijke
draadachtige structuren ook alleen op relatief korte afstand van de aarde gezien.

De onderzoekers onder leiding van Masayuki Tanaka van het ESO gebruikten twee telescopen op aarde
om beelden van een ver verwijderde grote structuur nader te bekijken. Zij ontdekten tientallen groepen
sterrenstelsels, die tien tot duizend keer groter zijn dan onze Melkweg.

Massa
De massa van het hoofdsterrenstelsel is minstens tienduizend keer de massa van de Melkweg.
Volgens Tanaka maakt de ontdekking van de structuur in het verre heelal het mogelijk om nader
onderzoek te doen naar sterrenstelsels uit de tijd dat het heelal nog maar twee derde van zijn
huidige leeftijd had.




^{Ã,©hln.be}

[TimT]

Als ik dat zie, misschien is het een raar gedachtegoed. Zullen er andere soorten zijn?
Wanneer maken we ooit contact met een andere planeet. Hoe zal het duren voor onze ontwikkeling zover is dat we ook echt de mogelijkheid hebben om de snelheid van het licht te halen, zodat we kunnen reizen naar andere planeten.

[Iwan]

Als ik dat zie, misschien is het een raar gedachtegoed. Zullen er andere soorten zijn?
Wanneer maken we ooit contact met een andere planeet. Hoe zal het duren voor onze ontwikkeling zover is dat we ook echt de mogelijkheid hebben om de snelheid van het licht te halen, zodat we kunnen reizen naar andere planeten.

Ik denk wel dat er andere levensvormen zijn dan op Aarde, maar ik denk dat we nooit echt contact zullen hebben.
Misschien door middel van signalen, dat we ooit gegevens over en weer zullen kunnen sturen, maar dat zal niet
echt een gesprek kunnen zijn aangezien de boodschap er heel lang over zal doen. En reizen met het snelheid
van het licht is misschien niet onmogelijk, al denk ik van wel want volgens mij kan massa zich niet met de snelheid
van het licht voortbewegen, maar er zullen heel wat haken en ogen aanzitten. Zo lijkt het afremmen, als je je
met het snelheid van het licht voortbeweegt, erg lastig zo niet onmogelijk en volgens mij ga je terug in de tijd
als je het licht zou inhalen.