Beroepsgeheim van een arts mbt HIV-besmetting

[Iwan]

Indien een hiv-patiënt weigert de nodige maatregelen te nemen
om besmetting te voorkomen of zijn partner te informeren, kan de arts afwijken
van zijn beroepsgeheim en de partner op de hoogte brengen van de HIV-infectie.
Dat staat in een advies van de Nationale Raad van de Orde van Geneesheren.
De arts kan echter nooit verplicht worden te spreken, luidt het nog.

Besmetting vermijden
De Raad diende zich uit te spreken over de houding die artsen moeten aannemen
ten opzichte van een hiv-seropositieve patiënt die weigert de nodige maatregelen
te treffen om de besmetting van de partner te vermijden.

Strafrechterlijke aansprakelijkheid
De strijd tegen aids veronderstelt volgens de raad dat de arts de seropositieve patiënt
op de hoogte brengt van de maatregelen om een besmetting van de occasionele of gebruikelijke
sekspartner te vermijden. Indien de patiënt weigert deze maatregelen toe te passen,
dient de arts hem erop te wijzen dat hij zijn partner op de hoogte moet brengen van
zijn seropositiviteit op straffe van zijn burgerlijke en strafrechtelijke aansprakelijkheid,
stelt de Nationale Raad.

Hulp van collega
"In deze omstandigheden is het zinvol dat de arts het advies of de hulp vraagt
van een collega die specifiek ervaring heeft met de behandeling van
hiv-seropositieve patiënten", luit het in het advies.

Noodtoestand
Volgens dat advies kan het begrip 'noodtoestand' in deze situatie toegepast worden
met betrekking tot het medisch beroepsgeheim, aangezien dit niet absoluut is en uitzonderlijk
in conflict kan treden met andere waarden.
Daarbij is het essentieel dat de "door een arts ingeroepen noodtoestand met een aan zekerheid
grenzende waarschijnlijkheid aanvaard zal worden door de tucht- of strafrechter en de gemeenschap"
en dat "collega's van de behandelende arts op basis van hun ervaring en hun specifieke kennis
van het probleem in kwestie eveneens van oordeel zijn dat de ingeroepen noodtoestand
wettigt af te wijken van de regels van het beroepsgeheim".

Nooit verplicht
In het advies wordt benadrukt dat de arts door het medisch geheim nooit verplicht
kan worden om te spreken. "Alleen de betrokken arts kan gewetensvol
en geval per geval beoordelen of er sprake is van een noodtoestand
die de schending van het medisch geheim wettigt", luidt het.




^©hln.be

Het zou goed zijn indien een arts kan breken met zijn/haar beroepsgeheim
en de partner of de omgeving van een HIV-patiënt op de hoogte zou brengen
van de HIV-besmetting van een patiënt indien deze weigert
de nodige maatregelen te nemen om besmetting te voorkomen
of zijn/haar partner te informeren.

[Kim]

Beroepsgeheim is beroepsgeheim hoe vervelend dat ook kan zijn.
(zoals in deze situatie)

[Iwan]

Ik vind ook dat een arts zich aan zijn beroepsgeheim moet houden,
maar als iemand besmet is met HIV dan kan die persoon door zijn gedrag anderen
in (levens)gevaar brengen. Net als bij een priester vindt ik dat een arts zijn beroepsgeheim
moet kunnen doorbreken als het op grond is van zwaarwegende maatschappelijke belangen,
daarbij zou idealiter een rechter dan een uitspraak over moeten doen.
Groot nadeel is wel dat het voor een arts erg moeilijk is, lijkt mij, om in te schatten
of een AIDS-patiënt afdoende maatregelen treft om zijn omgeving te beschermen.

[Metalholic]

Bij vragen van Rechter o.i.d. Of bekend was dat deze persoon aids had wel. Dan kun je nagaan of deze bewust bezig geweest is verder is het wel de verantwoordelijkheid van de persoon zelf.

Anders kunnen ze je gelijk ook een stikker geven voor op je hoofd.

[Pinnie]

Natuurlijk zou een beroepsgeheim ook echt geheim moeten zijn maar in zulke gevallen vind ik dat in ieder geval de partner geïnformeerd moet kunnen worden asl de patient dat zelf weigert te doen.

[Iwan]

Natuurlijk zou een beroepsgeheim ook echt geheim moeten zijn maar in zulke gevallen vind ik dat in ieder geval de partner geïnformeerd moet kunnen worden als de patient dat zelf weigert te doen.

Ben ik het mee eens, als iemand zijn/haar partner willens en wetens in levensgevaar brengt
dan vindt ik dat je als arts moet kunnen ingrijpen. In mijn optiek zou het denk ik sowieso
goed zijn dat wanneer een arts iemand gediagnostiseerd met HIV/AIDS dat er dan een gesprek
met de patiënt en met zijn of haar eventuele partner. Vraag me af of iemand strafrechtelijk
vervolgt kan worden wanneer die persoon een ander 'opzettelijk' besmet met HIV/AIDS.