Nieuws:

Toegang krijgen tot meer boards op het forum --> Ledengroepen

Hoofdmenu

Gevangenen op death row

Gestart door Kim, 15 juli 2007, 10:01:52

Vorige topic - Volgende topic

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

Kim


Nevyn

Ik denk dat ik h3t niet zou doen...

Ik zou eerder schrijven naar iemand die psychisch helemaal de weg kwijt is (wat natuurlijk wel iemand met de doodstraf kan zijn), om erachter te komen hoe hij denkt..

bertus

Ik zou het niet doen, enerzijds omdat ik geen idee heb wat ik moet zeggen tegen iemand die op zn dood aan het wachten is, anderzijds omdat deze mensen in veel gevallen niet de grootste lieverds zijn.

Janina

Uh nee, geen flauw idee waar ik het over zou moeten hebben.

Iwan

Persoonlijk zou ik niet snel met een ter dood veroordeeld iemand gaan pennen.
In het verleden wel penvriendinnen over de gehele wereld gehad, maar ben niet zo briefschrijverig
meer de laatste tijd.

De reden dat ik niet zo snel zou gaan schrijven met een ter dood veroordeelde is ook omdat ik niet weet wat ik zou moeten schrijven en dan bang zou zijn dat ik domme dingen zal gaan schrijven als;
"het komt wel weer goed" of "over een tijdje gaat het vast beter met je en denk je er heel anders over."

En ik zou bang zijn dat ik me het lot van de persoon in kwestie te veel zou aantrekken,
ben sowieso tegen de doodstraf en de manier waarop het rechtsysteem in Amerika werkt.
"Ik ben graag de enige die praat;
het spaart tijd en voorkomt argumenten."

jaantje

Zou eerlijk gezegd ook niet weten waarover ik moet schrijven ???

Iwan

Citaat van: Dee-E op 15 juli 2007, 13:44:55
Ik denk dat ik h3t niet zou doen...

Ik zou eerder schrijven naar iemand die psychisch helemaal de weg kwijt is
(wat natuurlijk wel iemand met de doodstraf kan zijn), om erachter te komen hoe hij denkt..
Ben je dan niet bang dat je brieven krijgt waar geen touw aan vast te knoppen is?
Ik heb dat heel vaak met mijn broer, die is ook redelijk vaak de weg kwijt,
en dan heb ik meestal geen idee wat hij bedoeld, het is dan allemaal heel incoherent.
"Ik ben graag de enige die praat;
het spaart tijd en voorkomt argumenten."

Nevyn

Nee, daar ben ik niet bang voor. Het lijkt me juist een uitdaging om dat uit te zoeken en in te zien waarom zo iemand zo denkt enzovoorts.

Dity

Aan de ene kant wel aan de andere kant weer niet

Waarom wel: ik zou willen vragen hoe iemand tot een daad die zo erg is, is gekomen waardoor hij/zij veroordeeld is tot de doodstraf. Wat heeft hem/haar zover gedreven.

Waarom niet: ik ken persoonlijk iemand die schrijft met een ter door veroordeelde en hij heeft er toch moeite mee met hetgeen hij verteld in zijn brieven. Aan de ene kant wil die persoon er mee ophouden, maar aan de andere kant heeft die daar moeite mee omdat hij de persoon waar hij mee schrijft dan het gevoel heeft hem in de steek te laten, omdat hij de een van de weinigen is waar hij nog contact mee heeft in de buitenwereld.
Ik persoonlijk denk dat ik ook met dat dilemma zou komen te zitten
**************************************
Zo af en toe moet je even pas op de plaats maken anders red je het niet
**************************************

Lejah

Ik zou niet zozeer moeite hebben met iemand te schrijven die op zijn dood wacht. Ik zou waarschijnlijk wel veel moeite hebben om met iemand te schrijven die iets afschuwelijks op zijn geweten heeft, zelfs zo afschuwelijk dat diegene daarvoor de doodstraf heeft gekregen.
Zou ik iemand leren kennen die de doodstraf om iets gekregen heeft wat ik zou kunnen begrijpen dan zou ik daar wel mee willen schrijven. Maar ik ken tot dusverre geen enkel verhaal van een tot dood veroordeelde waarvan ik zijn misdaad begrijpen (en eventueel vergeven) kan.