Nieuws:

Volg het Iwaanidee Forum op twitter voor de laatste nieuwtjes omtrend het forum.

Hoofdmenu

Elkander eens flink de waarheid zeggen

Gestart door Iwan, 9 februari 2008, 17:01:51

Vorige topic - Volgende topic

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

Iwan

Een goede vriend of vriendin (of je vriend/vriendin) zegt op het allerlaatste moment een afspraak af.
"Er is iets tussen gekomen", deelt ze je gehaast mee door de telefoon.
Normaliter kun je er wel begrip voor opbrengen, maar nu 'ontplof' je,
want dit is de zoveelste keer dat ze je je laat zitten.

Een ruzie, een meningsverschil, een discussie:
in de beste vriendschappen komen ze voor.
Maar hoe hoog mogen de gemoederen oplopen?
Moet het kunnen in een vriendschap dat je je vriend(in)
af en toe eens flink de (je) waarheid zegt,
met alle eventuele gevolgen van dien?
Moet een echte vriendschap bestand zijn tegen dit soort dingen?
(dat je af en toe elkaar eens ergens over aanspreekt?)
"Ik ben graag de enige die praat;
het spaart tijd en voorkomt argumenten."

Kim

Dat het een keertje gebeurd is te begrijpen maar als het opeens regelmatig
gebeurd zou ik er ook de schijt van krijgen. Heb het al een keer meegemaakt dat ik door steeds afzeggende afspraken gewoon niks meer van me heb laten horen. Vriendschap is voorbij maar heb nu gelukkig nooit meer dat vervelende gevoel van mensen die afzeggen doordat er iets is "tussen gekomen".  *A

Dity

Als ik zo'n vriendin zou hebben zal ze toch met een heel erg goed excuus moeten komen waarom een afspraak voor de zoveelste keer wordt afgezegt. Zo niet dan is voor wat mij betreft de vriendschap over.

Op zich moet je in een goede vriendschap elkaar ook de waarheid kunnen zeggen, zolang het maar op een redelijke manier gebeurd en het goed uitgepraat wordt.
En hoe hoog het op loopt ligt ook aan de omstandigheden en waar het over gaat.
Mijn vriendin en ik hebben soms hoogoplopende meningsverschillen/ruzie maar dat heeft onze vriendschap tot nu toe nog geen kwaad gedaan, eerder goed omdat we weten van elkaar dat we op elkaar kunnen bouwen als er iets is en het elkaar ook kunnen zeggen als er iets is.
**************************************
Zo af en toe moet je even pas op de plaats maken anders red je het niet
**************************************

Nevyn

Soms barst de bom gewoon.. Ik heb het nu met Nicole..
Ze is al meer dan een maand neerbuigend bezig over Twan en ze wil maar niet stoppen.. Ik heb haar er al een paar keer op aangesproken, maar toch blijft ze doorgaan. Hierdoor wordt elke keer als ze iets doet de emmer weer iets voller en is een woedeuitbarsting niet ver weg.

Gelukkig kent Nicole mij en weet ze wanneer ze mij even moet negeren.. Gister heb ik toch nog een leuke avond met haar gehad en ik hoop maar dat ik haar de laatste dagen goed de waarheid heb gezegd en dat ze alles meent wat ze zei..
Ik houd toch nog heel veel van haar ;)

Iwan

Als iemand op het laatste moment belt om te vertellen dat hij/zij niet komt vind ik dat over het algemeen
niet zo erg, ik ben zelf ook iemand die zichzelf regelmatig dubbel in boekt.  8*)
Ik vind wel dat je elkaar in een vriendschap/relatie af en toe eens goed de 'waarheid' mag vertellen
of je frustraties eens goed kenbaar moet/mag maken, ik denk dat dat wel gezondheid en goed is in een
vriendschap/relatie en als de vriendschap goed en sterk is moet die daar wel tegenkunnen.
"Ik ben graag de enige die praat;
het spaart tijd en voorkomt argumenten."

DonWoozy

ik "ontplof" niet snel dus eigenlijk weet ik niet precies hoe ik zou reageren in zo'n situatie

eigenzinnige

ach kan gebeuren ,maar als het op een leugen lijkt dan ontplof ik wel ,en elkaar gewoon direkt aanspreken is alleen maar goed

StarLight

Ik heb het laatst met mijn beste vriendin gehad.
Ze woonde bij ons in omdat het thuis niet meer ging.
Ze ging toen weer even naar huis toe om wat op te halen (haar echte huis) en zou daarna terug komen.
Dus ze had mijn fiets geleend. Ik bel haar later die dag op om te vragen of ze nog thuis kwam.
Zegt ze: Nee ik blijf vandaag hier. Ik kom morgen wel. Iedere keer als ik haar belde, dan kwam ze morgen wel.
Tot ik het zat was en heb gezegd dat ze de fiets en sleutel terug mag komen brengen.
Daarna heb ik helemaal niks meer van haar gehoord. Haar telefoon staat uit als je belt en thuis is ze ook nooit.
Daarnaast heeft ze ook nog toen ze hier woonde bij mij op het werk gesoliciteerd. Ze was ook aangenomen.
Mijn werk belde haar en vroeg of ze haar contract wou komen tekenen. Bleek ze opeens ander werk te hebben. Moest ik dus via me werk horen.

Gisteren heeft mijn moeder weer een poging gedaan om te bellen. En ze kreeg haar aan de lijn.
Zegt ze: Ja ik kom woensdag alles uitleggen. En vroeg ze aan me moeder of ik kwaad was.
Heb haar gezegd dat ik dit geen style vond en dat ze direct alles terug moest komen brengen.
Ben diep teleurgesteld in haar.
"Achter iedere traan van verdriet, schuilt een glimlach van herinnering."