Nieuws:

Volg het Iwaanidee Forum op twitter voor de laatste nieuwtjes omtrend het forum.

Hoofdmenu

Column-Battle; november 2007

Gestart door TimT, 23 november 2007, 03:09:04

Vorige topic - Volgende topic

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

TimT

Drees was nog premier, je ging netjes naar de kerk, je had werk of was werkeloos. Je reed op een Puch of een Thomas. Elvis, de Beatles en de Stones. Allemaal zulke simpele woorden maar historisch op zijn eigen manier. Toen ik koos voor het onderwerp"Vroeger was alles beter" was dit een trucje. Kijken of mensen begonnen over spruitjeslucht en gaslampen. Maar wat zullen wij zeggen tegen onze kinderen. De X-box was zoveel beter dan dat ding van jouw, toen er nog VMBO was danââ,¬Â¦ en uiteindelijk roepen we dan allemaal ââ,¬Å"vroeger was alles beterââ,¬Â. Onze vroeger is in onze ogen ook beter. We zijn opgegroeid met bepaalde eigenschappen, die missen onze kinderen. Hun groeien op met 24 uur tekenfilms, ze moeten toetsen doen op de peuterschool en voordat ze kunnen lopen, moeten ze al van de overheid een toekomst plannen! En hun kinderen, hun kinderen krijgen het nog 2 keer zo erg. En al die generaties, waaronder mij zullen roepen ââ,¬Å"Vroeger was alles beterââ,¬Â. Niet omdat het zo was, maar omdat het voor ons voelt. Vroeger is een deken waaronder je ligt vertrouwt en beschermd. Vernieuwing is niet altijd een verbetering. Denkend aan mijn oma sluit ik af met zeggen ââ,¬Å"vroeger had je snoepje voor een cent en dat was beterââ,¬Â!

Nevyn

Vroeger... Vroeger waren Kim en ik twee handen op één buik. Ik vertelde haar alles en zij mij. Ik nam het voor haar op wanneer ze iets verkeerd had gedaan en andersom.
Wij waren niet te breken! Dat zeiden we ook vaak en zo kwamen we tot onze slogan: BSFE, Best sisters forever en kregen we onze persoonlijke groet.

Toen ik op kamers ging zagen we elkaar minder en dat vonden we beiden verschrikkelijk. Kim sliep nog vaak bij mij en kwan zeker twee keer per week op visite.. We hadden de tijd van ons leven en deden waar we zin in hadden met zijn twee.

Maar de tijden veranderden. Kim ging puberen. Ze werd gepest op school en ging dit op papa afreageren. Opeens wilde ze mij minder zien en werd ze een gesloten boek.
Ze wilde zich niet meer verzorgen (één keer per week in de douche was veel), had geen respect meer voor papa en tegen mij wilde ze niet meer praten... Ik wist dus niks meer van mijn allerliefste zusje. Het meisje met wie ik een opperbeste band had.

Gister is ze weggelopen van huis. Onze band zal waarschijnlijk nooit meer worden als vroeger. Toch zal ik altijd van haar blijven houden, wat ze ook doet!

Lieve Kim, ik verlang naar de tijd van vroeger!!


BSFE!

Iwan

Van oude mensen en de dingen die voorbij gaan
(titel vrij naar; Louis Couperus)


Vroeger was alles beter. Dat is wat je oudere mensen vaak hoort zeggen.
Vroeger was alles beter; Vroeger was alles gezelliger;
Aids bestond nog niet, er waren amper scheidingen
en moeder zat thuis al met thee en een koekje te wachten
als de kinderen uit school kwamen.
Vroeger was alles beter, weliswaar waren we toen nog niet zo rijk als nu,
maar we waren tevreden met dat wat we hadden.
Vroeger was het leven simpel, iedereen had respect voor de ander
en de misdaad was te verwaarlozen, nu worden je de hersenen ingeslagen
voor een paar luizige euro, maar bovenal waren we vroeger nog gelukkig.

Vroeger was alles beter is niet iets wat alleen ouderen denken.
Ook ik betrapt mezelf er ook regelmatig op dat ik met weemoed terug denk aan vroeger.
Vroeger toen alles zo simpel leek, ik geen zorg in de wereld had en ook mijn moeder
met een kopje thee en een koekje zat te wachten als ik thuis kwam van school.

Maar was het vroeger wel beter, was het vroeger wel gezelliger?
Of heeft ieder mens de neiging om het verleden te romantiseren
en zullen de ouderen van later, over pakweg 50 jaar,
weemoedig terugkijken naar hun verleden
en tegen de jongeren van de komende generaties
verhalen over vroeger, over hun tijd, toen alles beter was?
Zullen wij, zal ook jij, als jij oud en grijs bent geworden
de jongeren ooit belerend toespreken over vroeger,
toen de wereld nog van jou was,
en met je geestesoog gericht op het verleden,
vertellen dat vroeger alles beter was? 

Of het vroeger werkelijk beter was, valt niet meer te beoordelen,
het verleden is verzwolgen door de onpeilbare dieptes van de tijd
en is onwederkerig voorgoed verloren gegaan en leeft slechts enkel
verminkt voort in de gedachtes van oude mensen en de dingen die voorbij gaan.

De tijd toont geen mededogen,
de tijd wacht op niemand,
maar raast denderend voort,
van het verleden, door het heden, naar de toekomst.
"Ik ben graag de enige die praat;
het spaart tijd en voorkomt argumenten."

Kim

Vroeger was alles beter

Vroeger toen Kim nog een Kimmetje was leek het leven zoveel mooier dan het daadwerkelijk was. Niet dat ik geen zorgen had hoor! Ik had wel degelijk zorgen. Welke jurk mijn barbie moest dragen en welke schoenen daar het beste bij zouden passen. Of de tandenfee wel mijn tand zou vinden wanneer ik hem onder mijn kussen verstopte.

Als kind was ik een dromertje en ontzettend nieuwsgierig naar de wereld om me heen. Mijn moeder werd gek van alle vragen die ik stelde. Als bruine mensen zich wassen worden ze dan wit? Krijg ik daar ook haren als ik groot ben? Zijn de wolken verdrietig als het regent? Deze vragen maken mijn moeder nog steeds aan het lachen als ze terug gaat denken naar de tijd dat Kim een kleuter was.

Ik had ook een hele rare manier van denken. Elektriciteit? Daar zaten toch van die kleine miertjes in die heel hard gingen werken zodat de radio het deed? Ik wilde ook nooit verliefd worden want dan zouden er vlinders in mijn buik gaan vliegen en dat had ik toch liever niet. Scheel kijken deed ik ook niet want opa vertelde dat als de klok zou slaan en ik nog steeds scheel keek, ik voor de rest van mijn leven scheel zou kijken. Ook nam ik alles letterlijk. Spreekwoorden en uitdrukkingen kende ik niet. Na lang wachten toch maar naar oma gelopen om te vragen wanneer we nou eindelijk dat appeltje gingen schillen.

Toen ik wat ouder was en kon lezen ging ik me hele andere dingen afvragen. Wanneer we een dorp uitreden en we het bord passeerden met de dorpsnaam en een streep erdoor dan vroeg ik me toch altijd af wat er nou fout geschreven was. Ik kon toch echt geen fout ontdekken. En waarom had mama niet nog meer kinderen want als je met een man zou zoenen dan werd je toch zwanger?

Als ik terug kijk op mijn jeugd dan heb ik spijt dat ik nooit heb beseft dat er ooit een dag zou komen dat ik nooit meer zou denken als een kind. Dat ik nooit meer hetzelfde naar de wereld zou kijken als toen ik klein was. Dat ik nooit meer zonder zorgen in slaap zou vallen.