Nieuws:

Volg het Iwaanidee Forum op twitter voor de laatste nieuwtjes omtrend het forum.

Hoofdmenu

'Zus Bep Voskuijl mogelijk verrader van Anne Frank'

Gestart door Iwan, 7 april 2015, 18:18:04

Vorige topic - Volgende topic

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

Iwan



Citaat van: AD.nl
'Zus Bep Voskuijl mogelijk verrader van Anne Frank'

Een zus van Bep Voskuijl, een van de helpers van Anne Frank en haar familie in Het Achterhuis in Amsterdam, was mogelijk in 1944
de verrader van het onderduikadres. Dat wordt geconcludeerd in een biografie over Bep Voskuijl (1919-1983), die vandaag verschijnt.

Het boek is geschreven door de Vlaamse journalist Jeroen De Bruyn en Joop van Wijk, de jongste zoon van Voskuijl.
Zij hebben meerdere betrokkenen gesproken, onder wie twee getuigen die met nog niet bekende informatie naar buiten kwamen.
Dat waren Diny Voskuijl, een van Beps andere zussen, en Bertus Hulsman, Beps verloofde in de oorlog.

De schrijvers ontdekten dat Nelly Voskuijl (1923-2001), een jongere zus van Bep, van haar negentiende tot haar 23e collaboreerde met de nazi's.
,,En de pijnlijke, maar duidelijke conclusie luidt dat we Nelly kunnen toevoegen aan de inmiddels lange lijst van verdachten.''
Tot op heden is niet bekend wie de verrader is van Het Achterhuis, waardoor Anne Frank en haar familie werden afgevoerd en omkwamen
in Duitse concentratiekampen.

Meer aanwijzingen
Officieel waren alleen Bep Voskuijl en haar vader Johan Voskuijl op de hoogte van het onderduikadres aan de Prinsengracht in Amsterdam.
Bep werkte als kantoorbediende bij een van Otto Franks bedrijven en leverde onder meer levensmiddelen en kleding aan de onderduikers.
Haar vader was de maker van de beroemde boekenkast die de toegang tot de schuilplaats maskeerde.

De auteurs zeggen behalve Nelly's werk voor de nazi's flink wat andere aanwijzingen te hebben gevonden dat ze betrokken zou kunnen zijn
bij het verraad. Zo had ze waarschijnlijk een vermoeden dat haar oudste zus en haar vader Joden beschermden, gezien haar uitspraak
"Gaan jullie maar naar jullie Joden toe!''. Ook zou de tipgever ,,de stem van een jonge vrouw'' hebben gehad. Dat vertelde Karl Silberbauer,
de Oostenrijkse SS'er die na het verraad van het Achterhuis de arrestatie van de onderduikers leidde.

Curieus
De auteurs vinden het curieus dat Bep 35 jaar lang brieven schreef met Otto Frank, de enige overlevende van het Achterhuis,
maar dat die brieven grotendeels zijn verdwenen. ,,Het is niet onaannemelijk dat minstens een deel van deze verdwenen correspondentie
handelde over Nelly.
'' Ook vinden ze het opvallend dat Bep vanaf de jaren zestig voor een nagenoeg volledige radiostilte koos.
Beweren dat Nelly dé verrader was, vinden de biografen ,,een brug te ver''.
"Ik ben graag de enige die praat;
het spaart tijd en voorkomt argumenten."

Iwan



Citaat van: Telegraaf.nl
Anne Frank Stichting verwerpt verraadtheorie

De Anne Frank Stichting verwerpt de nieuwe verraadtheorie die onlangs werd geopenbaard in een biografie over Bep Voskuijl (1919-1983),
een van de helpers van Anne Frank en haar familie in het Achterhuis in Amsterdam. De auteurs van het boek stelden dat Nelly Voskuijl,
een jongere zus van Bep, mogelijk in 1944 de verrader was van het onderduikadres.

De verraadtheorie is gebaseerd op een aantal aannames, zegt de stichting op haar website. ,,De auteurs kiezen voor interpretaties die richting
Nelly Voskuijl wijzen. Wij zien in de nu ontvouwde theorie geen reden om de verdenkingen tegen Nelly over te nemen.
" De stichting beheert
het Anne Frank Huis in Amsterdam.

De biografie is geschreven door de Vlaamse journalist Jeroen De Bruyn en Joop van Wijk, de jongste zoon van Bep Voskuijl.
Zij ontdekten dat Nelly Voskuijl (1923-2001) van haar negentiende tot haar 23e collaboreerde met de nazi's.

De auteurs schreven dat Nelly via Duitse connecties snel en kosteloos een Duits visum kreeg en daarmee ,,stilletjes" de ouderlijke woning ontvluchtte.
Volgens de stichting blijkt uit bronnen bij de gemeente Amsterdam dat de minderjarige Nelly een Nederlands paspoort aanvroeg met toestemming
van haar ouders. Het doel van de aanvraag was vertrek naar Duitsland, om daar te gaan werken.

Ook zet de stichting vraagtekens bij het verhaal dat de tipgever ,,de stem van een jonge vrouw" had. Dat zou Karl Silberbauer hebben verteld,
de Oostenrijkse SS'er die na het verraad van het Achterhuis de arrestatie van de onderduikers leidde. ,,Silberbauer heeft zich hier echter nooit over uitgelaten."

Verder vindt de stichting het ,,speculatief" om te suggereren dat Bep Voskuijl in 1944 niet werd gearresteerd omdat haar zus met de Duitsers samenwerkte.
,,Haar collega Miep Gies werd ook niet gearresteerd, en dat gebeurde wel vaker bij onderduikhelpers." De verrader wordt misschien nooit bekend,
zegt de Anne Frank Stichting. ,,De toedracht van de gebeurtenissen op 4 augustus 1944, die geleid hebben tot de arrestatie van de acht onderduikers
in het Achterhuis en twee van de helpers, is onbekend
."
"Ik ben graag de enige die praat;
het spaart tijd en voorkomt argumenten."

Iwan





Citaat van: Iwan op 10 april 2015, 18:57:43
Ook zet de stichting vraagtekens bij het verhaal dat de tipgever ,,de stem van een jonge vrouw" had. Dat zou Karl Silberbauer hebben verteld,
de Oostenrijkse SS'er die na het verraad van het Achterhuis de arrestatie van de onderduikers leidde. ,,Silberbauer heeft zich hier echter nooit over uitgelaten."
Ik meen gelezen te hebben dat ook Otto Frank verhaalde dat de tipgever de stem van een jonge vrouw had, maar dat verhaal kwam ook bij Silberbauer vandaan.

Ik dacht altijd dat het wel zo goed als vast stond dat Tonny Ahlers, overleden in 2000, een hand had in het verraad van de familie Frank.
De zoon en de half zus van Ahlers waren/zijn beiden ervan overtuigd dat Tonny Ahlers de familie Frank heeft verraden. Tegen hen zou Ahlers
er over hebben opgeschept dat hij de familie Frank zou hebben aangegeven.

Wat de theorie tegenspreekt dat Ahlers de familie Frank verraden heeft is dat Otto Frank na de oorlog 2 maal een brief naar de Nederlandse autoriteiten
heeft geschreven mbt Ahlers. Na de oorlog zat Ahlers vast in Scheveningen en Otto Frank heeft toen 2× een brief geschreven waarin hij aangaf dat
Ahlers hem 'uit handen van de Gestapo heeft gered'. Op 18 april 1941 kwam Ahlers naar het kantoor aan de Prinsengracht, het kantoor van Otto Frank,
met een klikbrief waarin Otto Frank er o.a. van beschuldigd werd zich op beledigende wijze over de Wehrmacht te hebben uitgelaten. Ahlers zou Otto Frank
hebben afgeperst, Frank deed via zijn bedrijf zaken met de bezetter. Ook heeft Otto Frank na de oorlog meermaals een ontmoeting gehad met Ahlers.

CiteerIn 1946 werd Ahlers veroordeeld als 'informant van de SD, voor het verraden van mensen bij de SD en als directeur van het Wehrmcht Einkauf Buro PTM Petoma.'
Tijdens het voorafgaande proces bleek Ahlers alles behalve een reddende engel te zijn geweest in de oorlog. Alleen Otto Frank had een goed woordje voor hem gedaan.
Alle andere getuigen (zelfs zijn eigen familie) schetsten het beeld van een antisemitische en hypocriete man. Ahlers bleek al voor de oorlog betrokken te zijn
geweest bij antisemitische rellen, werd in 1940 zowel lid van de NSB en de NSNAP, werkte als rapporteur voor de 'Sicherheitspolizei', verraadde diverse mensen
waaronder kennissen van zijn eigen familie en was volgens Van Poppel van de Reichssicherheitsdienst en Abwehr "bij veel arrestaties van joden de agitator."
Het is mogelijk dat Ahlers zoveel wist van de handel van Frank in de oorlog omdat hij daarin zelf een rol speelde. Ahlers had een inkoopbureau voor de Wehrmacht
en wellicht leverde Otto Frank hem na de eerste ontmoeting in 1941 spullen. In ieder geval raakte Tonny Ahlers zomer 1944 in de problemen. Zijn bedrijf liep slecht
en hij kreeg ruzie met nazi-spion Herman Rouwendaal. Dat betekende dat Ahlers in het laatste jaar van de oorlog twee dingen nodig had: geld en een wit voetje
bij de Gestapo waardoor ze hem bescherming wilden bieden tegen Herman Rouwendaal. In 1963 schreef Ahlers aan Silberbauer niet alleen over de handel van Frank
met de Wehrmacht, maar ook dat hij altijd heeft geweten van de familie Frank in het Achterhuis en het gezin "enige tijd had toegestaan" onder te duiken.
In de reconstructie van Carol Ann Lee is Ahlers dan ook degene die het gezin Frank verraade. Op 3 augustus 1944 betrok Maarten Kuiper - die in dienst was
bij de Sicherheitsdienst voor de jacht op joden en na de oorlog ter dood werd veroordeeld - het huis dat daarvoor bewoond werd door Ahlers. Bij die gelegenheid
hebben beide mannen elkaar gesproken en is Ahlers met het verhaal over het gezin Frank gekomen. De premie voor het aanbrengen van joden was in die periode
opgelopen tot f 40,- per persoon en Maarten Kuiper kon Ahlers wellicht bescherming bieden bij zijn oplopende ruzie met Rouwenaal. Het was vervolgens Maarten Kuiper
die de volgende dag het telefoontje pleegde naar de Sicherheitsdienst en die een paar uur later persoonlijk aanwezig was bij de arrestatie van de familie Frank.
"Ik ben graag de enige die praat;
het spaart tijd en voorkomt argumenten."