Het privéleven van politici uitgelicht.

[Iwan]

Roddelblad neust in vuilnisbak van politici Het eerste nummer van het tijdschrift 'Binnenhof' veroorzaakt opschudding in Nederland. In het politieke roddelblad wordt het persoonlijke leven van politici breed uitgesmeerd. De makers schrikken er niet voor terug te gaan neuzen in de vuilniszakken van de bewindsmakers. Op de cover van de eerste Binnenhof - genoemd naar het gebouwencomplex in Den Haag dat al eeuwenlang het centrum is van de Nederlandse politiek - prijkt Femke Halsema, fractieleider van Groen Links, met een sigaret in haar mondhoek. Een foto waar ze zelf waarschijnlijk niet zo gelukkig mee is omdat het niet meteen bij haar nette, groene imago past. Hoofdredacteur Jan Dijkgraaf, die het politieke roddelblad deze week voorstelde, wil naar eigen zeggen de hypocrisie van politici aan de kaak stellen. 'Politici gaan over ons geld, ze nemen belangrijke maatregelen. Dus moeten ze ook geloofwaardig zijn', zei hij in de Nederlandse krant Trouw. Het blad is een samenwerking tussen de redacties van het opinieweekblad HP/De Tijd en het boulevardblad Weekend, uitgegeven bij Audax. De hoofdredacteur van HP/De Tijd windt er verder geen doekjes om: het uitbrengen van het nieuwe magazine gaat puur om het geld. 'Je kan er allerlei dingen omheen verzinnen, dat we het publiek willen informeren en zo. Het gaat ons net als alle andere uitgevers gewoon om geld verdienen.' Binnenhof belooft te komen met nieuws over hoe politici wonen, welke geheime relaties ze hebben, wie de grootste graaiers zijn. De makers gaan zelfs neuzen in de vuilnisbakken van politici. Niks mis mee, vindt Dijkgraaf: 'Ze mogen ook in mijn vuilnisbak komen kijken. Als er niks te verbergen is, is er niks aan de hand. En als er wel wat te verbergen is, dan is er wat aan de hand en mag het publiek dat weten', besluit hij. De roddelglossy kost 4,95 euro en is vooralsnog een eenmalige uitgave, maar als het blad aanslaat zullen er ook andere nummers komen. Micha Kat zwicht voor dreigende advocaten Door: Isabel de Jong Journalist Micha Kat is weer op dreef. Op zijn website troffen we gisteren een artikel waarin Wouter Bos wordt beschuldigd van oneerlijkheid vanwege zijn vermeende  homoseksualiteit. De vice-premier zou chantabel zijn. Het kroonstuk op Kats beschuldigingen: een filmpje dat trendwatcher Adjiedj Bakas gemaakt zou hebben terwijl hij de seksuele daad met Bos verrichtte. Kat beweert een brief te hebben ontvangen waarin hij  ingelicht wordt over het bestaan van het filmpje, en het feit dat Bos er 40.000 euro voor betaald heeft. Kat zegt de informatie een jaar onder zich te hebben gehouden, maar vanwege Bos "laffe dolkstoot aan zijn Europese lijsttrekker Thijs Berman' ziet hij zich genoodzaakt het naar buiten te brengen. Bakas dreigt naar de rechter te stappen. De trendwatcher is woedend en ziet de berichten als laster: 'Het is allemaal onzin. Ik ga gelijk actie ondernemen. Wat een flauwekul.' Inmiddels heeft Kat een deel van het bericht op last van de advocaat van Bakas van zijn website verwijderd. Meneer Kat, waarom heeft u uw beschuldigingen afgezwakt? 'Omdat het er mij niet om gaat de heer Bakas 'aan te vallen', maar de heer Wouter Bos, een perfide leugenaar die het nodig acht anno 2009 zijn seksuele geaardheid te verzwijgen en een fake-leven te leiden.' Heeft Bakas gedreigd een aanklacht tegen u in te dienen? 'De laatste stand van zaken is dat de advocate van Bakas heeft gezegd dat zij haar client zal adviseren een zaak tegen mij te beginnen, ondanks het feit dat ik alle informatie over Bakas van mijn site heb gehaald. De reden voor dit advies is dan, dat ik een link heb aangebracht naar een andere website die het betwiste stuk heeft overgenomen. Volgens de advocate mag ik dat niet doen. Ik denk daar anders over. Het is natuurlijk nog maar de vraag of Bakas dat advies overneemt.' Staat u nog achter uw bericht? 'Ik heb mij zoals ik zelf op mijn site schrijf de informatie 'niet eigen gemaakt'. Ik meld slechts dat ik een melding kreeg over Bos en Bakas en dat er allerlei circumstantial evidence is - via Elsevier en via Hammerstein - die deze melding 'enige geloofwaardigheid geeft'. Daar sta ik nog steeds achter.' Wie is de bron? 'De naam van de bron is mij bekend en ik heb met deze bron gemaild en gebeld waardoor ik de betrouwbaarheid van de info nog een extra heb kunnen onderzoeken.' Maar er is meer "Advocaat Oscar Hammerstein heeft ooit verteld dat Bos tot vlak voor zijn huwelijk een relatie onderhield met een ambtenaar op een ministerie. Hammerstein kende die gozer en heeft hem nog eens aangeschoten in de kantine van het betreffende ministerie om hem te vragen of hij zijn Wouter deze 'dolkstoot in de rug' (het fake-huwelijk om politieke redenen) ooit zou kunnen vergeven. Hammerstein beschreef toen hoe deze man 'de kantine uitrende alsof de duivel hem op de hielen zat'. Homoseksualiteit: Bos woont samen met een vriendin, maar al jaren wordt geroddeld over zijn vermeende homoseksualiteit. In eigen kring is Bos al eens te verstaan gegeven dat zijn 'verbloemde homoseksualiteit' weleens zijn achilleshiel zou kunnen zijn in de strijd om het partijleiderschap. Niet de homoseksualiteit zou dan het probleem vormen, maar het feit dat Bos niet eerlijk is, zou hem in de ogen van de kiezer onbetrouwbaar maken. Fortuyn zag trouwens in Bos een politiek talent – al noemde hij hem liever 'lekker ding'- en wilde hem graag inlijven in zijn kabinet." Nieuwe Revu out Wouter Bos. En meteen maar zijn minnaar Sindskort ligt de vernieuwde Revu onder de naam Nieuwe Revu in de winkel. Met nieuwe columnisten (Rutger Castricum en Carice van Houten), schandaalverhalen (hoe drugs te kopen op internet & een gangsterreisgids van Amsterdam) en een nieuw journalistiek genre: de anonieme roddelcolumn over anonieme Bekende Nederlanders. Onder de noemer 'Niet geschikt voor publicatie' laat het weekblad een niet bij naam genoemde 'deep throat uit de roddelwereld' aan het woord over 'alles wat hij niet hard kan maken'. Reeds bij de eerste aflevering gaat het mis... De scribent wil met een knaller van start gaan en out maar meteen een 'recent teruggetreden politiek kopstuk'. Nog niet ontdekt over welke schuinsmarcheerder het gaat? Dan weet u het na het lezen van de volgende aanwijzingen wel: hij doet aan 'kontendraaierij', voerde 'zijn persoonlijke leven aan als reden voor zijn vertrek' en werd 'zijne excellentie' genoemd. Precies: Wouter Bos. Het artikel vervolgt: "Juist dat kiezen voor de privésfeer was echter iets dat de succesvolle, getrouwde politicus de afgelopen jaren niet lukte: al jaren schuinsmarcheert hij er lustig op los met een mannelijke collega, bekend om zijn olijke gezicht, met dito bril..." Mannelijke collega, olijk gezicht, dito bril. Juist ja. Een kleine rondgang wijst uit dat het slechts om drie collega's kán gaan: John Leerdam, Jan Peter Balkenende en André Rouvoet. Maakt u het veel te gemakkelijke Revu-raadsel even af?

Stelling:
Het privéleven van politici moet privé blijven, ook politici hebben het recht op een priveleven.
Wat politici uitvoeren in hun privéleven buiten de politiek, zoals; de minnares(sen) van Job Cohen ^pvda,
het vreemdgaan van Ruud Lubbers ^cda, Jack de Vries ^cda , Robin Linschoten ^vvd, Willem Vermeend ^pvda,
het drugsgebruik en prostitueebezoek van Rob Oudkerk ^pvda, de SM-capriolen van Ad Melkert ^pvda
en de vermeende homoseksuele relatie(s) van Wouter Bos ^pvda, gaat de gewone burgers niets aan.

[Iwan]

Ik heb vanmiddag in de stad het blad, buitenhof, gekocht bij de kiosk, was toch wel heel nieuwsgierig.

[Nevyn]

Moet privé blijven vind ik wat overdreven. Moet wel eerlijk zeggen dat roddels me sowieso niet boeien. Of dat nu over bn'ers gaat, over de buren of over politici, ik loop er niet warm voor. Toch ben ik net als Iwan wel nieuwsgierig en zal ik het binnenkort ook eens kopen. Met het vooruitblik op mijn studiekeuze kan ik er misschien nog niets van leren

[Iwan]

Het liefdesleven en of een politicus rookt of drinkt vind ik zijn/haar eigen privézaak,
maar als een politicus er een privéleven op nahoud die haaks staat op wat hij/zij uitdraagt vanuit de partij
dan wil ik dat wel graag weten. En natuurlijk als een politicus strafbare zaken doet in zijn/haar privéleven.