Kan een wetenschapper in (een) God geloven?

[Iwan]

"Je moet schizofreen zijn om in God te geloven én wetenschapper te zijn." "Atheïsme leidt tot zelfkennis, terwijl het geloof blijft steken in wishful thinking en atavistische projecties." "Alle geloof is, wetenschappelijk gezien, bijgeloof." Vaak wordt het zo voorgesteld alsof we moeten kiezen tussen enerzijds de (natuur)wetenschappen en rationeel leven en anderzijds het geloof en irrationeel leven. Het verschil tussen religie en weten(schap) is in de westerse wereld pas als zodanig tijdens de Verlichting ontstaan. Geloof en rationalisme en logica worden in de religieuze context soms ten onrechte tegenover elkaar geplaatst, als zouden geloof en rede of verstand elkaar uitsluiten. Er wordt wel beweerd dat waar de wetenschap ophoudt, het geloven begint maar dit is een discutabele opvatting. Er zijn immers ook stromingen die een synthese tot stand proberen te brengen tussen religie en wetenschap: zie bijvoorbeeld Theosofie, Ken Wilber of Intelligent design. In veel culturen, zoals bij de traditionele Aboriginals in Australië, zijn er geen woorden om geloof en weten te differentiëren. Geloven en weten zijn daar één. Denk jij dat het voor een wetenschapper mogelijk is om in (een) God te geloven?

[Iwan]

Volgens mij kun je als wetenschapper best in (een) God geloven.
Ook lijkt het mij beter verdedigbaar, voor een wetenschapper, dat God bestaat dan dat alles toeval is.
En hoewel het wel of niet bestaan van (een) God meer een filosofische vraag is dan een wetenschappelijke,
heeft 'de wetenschap' berekend dat de kans op het bestaan van (een) God meer dan 65% is.